Brat Zenon misjonarz Japonii

Miałam przyjemność zostać zaproszoną do wygłoszenia w Tokio pogadanki na temat najbardziej znanego Polaka, który działał w Japonii, czyli br. Zenona Żebrowskiego (ok. 1892-1982). Prelekcję zorganizowały 9 lutego japońskie siostry franciszkanki od Zwiastowania Pańskiego.

Br Zenon Żebrowski przypłynął do Nagasaki 24 kwietnia 1930 r. ze sw. Maksymilianem Marią Kolbe i od początku uczestniczył w misji wydawania, wychodzącego do dzis, japońskiego Rycerza Niepokalanej oraz tworzenia zgromadzenia franciszkanów konwentualnych w Nagasaki. Wypełnił życzenie o. Maksymiliana i spędził w Japonii całe życie. Wyjechał do Europy tylko raz, w 1971 roku, aby wziąć udział w uroczystościach beatyfikacji O. Kolbe, swojego duchowego ojca.

Zgodnie z prognozą pogody dzień prelekcji był najzimniejszym dniem tegorocznej zimy. Zapowiedziano śnieg, który w Tokio oznacza klęskę żywiołową, gdyż śnieg w Japonii od strony Pacyfiku pada tylko raz lub dwa razy w ciągu zimy i Tokijczycy nie są do niego przyzwyczajeni. Byłam pewna, że prawie nikt nie przyjdzie. Choć padający śnieg mógł oznaczać wstrzymanie ruchu pociągów, a klasztor jest oddalony od najbliższej stacji kolejowej ok. 20 min. piechotą, ok. 30 osobowa salka w klasztorze sióstr była wypełniona. Siostry nie robiły żadnej reklamy. Przekazywały wiadomość o prelekcji przez znajomych i ich znajomych. Była to tylko niewielka grupka Japończyków, którzy w jakiś sposób zetknęli się z br. Zenonem, nazywanym w Japonii popularnie „panem Zeno” od japońskiego słowa „zennoo”, czyli wszechmocny. Nazywa się brata Zenona „panem” ponieważ praca dobroczynna w powojennej Japonii uczyniła go znanym nie tylko wśród katolików. Jedna z przybyłych na prelekcję sióstr Japonek powiedziała mi, że spotkała br. Zenona w pref. Gunma. Opowiedziała o okolicznościach spotkania. Widać było, że pielęgnuje to wspomnienie.

Mieszkam w Japonii od prawie 30 lat. Przy okazji wystaw zdjęć poświęconych pracy br. Zenona spotkałam kilku Japończyków, którzy go spotkali. Jednym z nich jest japoński franciszkanin o. Isao Mizuura, który był ostatnim przełożonym br. Zenona w Tokio. Każdy kto opowiadał o spotkaniu z polskim franciszkaninem zwracał uwagę na jego niezwykłą osobowość i łatwość nawiązywania kontaktów z ludźmi. Kilka osób mówiło o nim w mojej obecności jako o świętym. Zainteresowanie osobą br. Zenona wzrosło w 2015 roku kiedy Kongregacja do Spraw Świętych uznała za Sługę Bożą Japonkę, Elizabeth Satoko Kitaharę (1929-58). Kitahara zwana była w Tokio Marią z Miasta Mrówek, czyli slumsów, do których zaprowadził ją br. Zenon. Po przegranej dla Japonii wojnie pomagał on mieszkającym w Mieście Mrówek ludziom prowadzić godne życie i poprosił Satoko, aby pomogła mu przygotować Boże Narodzenie. Satoko Kitahara była córką uniwersyteckiego profesora. Chodziła do katolickiej szkoły prowadzonej przez siostry i pod ich wpływem przyjęła chrzest. Nie tylko wsparła pracę polskiego zakonnika, ale zamieszkała wśród biednych, gdzie 61 lat temu zmarła w wieku 28 lat. Jej działalność przedstawiana jest zawsze w kontekście działalności brata Zenona. „Bezgraniczna miłość Satoko Kitaehary prowadzi do bezgranicznej miłości brata Zenona. Osoba brata Zenona prowadzi do bezgranicznej miłości o. Maksymiliana Kolbe” -można przeczytać w elektronicznej wersji japońskiego Rycerza Niepokalanej. Od kilku lat działa w Tokio Komitet Miasta Mrówek, w którego skład wchodzą Japończycy, którzy nie są katolikami, ale pielęgnują wspomnienia o działalności br. Zenona i Satoko Kitaehary. Przedstawicielem komitetu jest Hiroyuki Kitabatake, który jako dziecko przeżył amerykańskie naloty bombowe i wychował się w dzielnicy Taito, w której działalność dobroczynną prowadził br. Zenon i Satoko Kitahara. Kitabatake dowiedział się o ich działalności z książki dziennikarza Jin Isitobi pt. „Posłaniec wiatru, Zeno”. Isitobiego zafascynowała działalność polskiego franciszkanina. Prześledził on losy dzieci ulicy wyratowanych z biedy przez br. Zenona Żebrowskiego i opisał ich opowieść w książce. Komitet organizuje co roku wystawę zdjęć przedstawiających działalność br. Zenona i Satoko Kitahary w „Mieście Mrówek”, które znajdowało się nad rzeką Sumida, na terenie zajmowanym obecnie częściowo przez park Sumida w Asakusa w Tokio. W tym roku wystawa jest zaplanowana w dzielnicowym domu kultury w Taito w dniach 12-14 kwietnia.

Dorota Hałasa. Tokio cdn